Een tuin die direct aan zee ligt is niet ideaal voor de meeste haagplanten. De olijfwilg voelt zich er juist op zijn gemak. Zelfs op een standplaats met zoute zeewind sieren zijn glanzende bladeren de tuin mooi op.

Weinig haagplanten voelen zich aan de kust op hun gemak, maar de olijfwilg (Elaeagnus ebbingei) heeft totaal geen moeite met de zoute wind die van zee af komt. Dit maakt de olijfwilg tot een van de weinige groenblijvende haagplanten die geschikt zijn voor een tuin die direct aan zee ligt. Op zo’n plek zal hij zijn mooie, enigszins glimmende bladeren het hele jaar door laten zien. Zijn maximale hoogte bedraagt ongeveer 1,80 meter, dus hij kan de tuin zelfs tegen inkijk beschermen. De olijfwilg staat het liefst in de zon of halfschaduw en gedijt op bijna iedere goed gedraineerde tuingrond.

In de herfst staan maar weinig haagplanten in bloei. De bloei van de olijfwilg, die tussen september en november plaatsvindt, kan er dan voor zorgen dat bijen, hommels en vlinders voedsel kunnen vinden in jouw haag. Opvallen doen de bloemen nauwelijks, maar ze kunnen op die manier je tuin toch wat levendiger maken. Na de bloei ontwikkelt de olijfwilg ronde vruchten die zilverrood van kleur zijn. Daarom wordt de olijfwilg ook wel zilverbes genoemd. De olijfwilg is winterhard tot een graad of 18 onder het vriespunt. Tijdens een koudere winter kan het dus nodig zijn om de planten met een vliesdoek, stro of wat bladeren te beschermen.