Voor een tuin aan de kust zijn er weinig groenblijvende haagplanten geschikter dan de olijfwilg. Hij kan uitstekend met zoute zeewind omgaan en is niet kieskeurig over waar je hem plant.

Veel populaire haagplanten hebben moeite met zoute zeewind en zijn daarom niet geschikt voor een standplaats aan de kust. De olijfwilg (Elaeagnus ebbingei) is daar juist zeer geschikt voor en is daarom ook vaak te zien in kusttuinen. Dat wil niet zeggen dat je met de olijfwilg genoegen neemt met minder. Zijn mooie bladeren hebben een subtiele glans die ze erg sierlijk maakt, zijn witte bloei voegt in de herfst wat extra kleur aan de planten toe en ook de zilverrode bessen die hij daarna krijgt zijn decoratief. Aan deze vruchten dankt de plant ook zijn andere Nederlandse naam: de zilverbes.

De omstandigheden aan de kust zijn voor veel planten een uitdaging, maar de olijfwilg gedijt er juist. Dat komt ook doordat de temperaturen aan de kust ’s winters vaak wat milder zijn. Olijfwilgen zijn namelijk maar winterhard tot een graad of 18 onder nul. Tijdens de meeste winters zal dit voldoende zijn, maar bij een wat strengere winter kan de aanvullende bescherming van een vliesdoek of bladeren nodig zijn. Daar staat dan weer tegenover dat hij over zijn standplaats erg makkelijk is: de olijfwilg gedijt zowel in de zon als in de schaduw. Van de grond om zijn wortels eist hij alleen dat deze goed gedraineerd is.